از چارچوب نگاهم که گذر کرد نگاهت
مُردن مه و خورشید و ستاره ز خجالت
زشبیخون مغولهای رها در شب مویت
برده صدلشکرتاتاری وچنگیزبه اسارت
من با تو ورای هرچه مرز است نوشتم
از عطر تو وعصر تو و قصر و دیارت
بر پیرهنت خیره شدم گل به گل از آن
مریم صفـت از عطـر تـو دارند حکایت
تـوحاصـل جمع مـه و گل های جهانی
اینطرف نیمه زیبـا آنطرف بـاغ انارت
ازمن گله کم کن که تهی دست وفقیرم
این شعرزدل بی غل وغش باد نثارت
گفتم که دمی شعر بنوشم ز دو دستت
یک عمرگذشت وشدم عمری آزگارت
( دلخون )
نظرات شما عزیزان:
Mohsen 
ساعت14:15---14 دی 1391
اشعارت زيبان، خيلي زيبان.gif)
محمد
ساعت22:01---19 مرداد 1391
سیــــــــــر شدم …
بسکه سرد و گرم روزگار را چشیدم
پاییز
ساعت6:05---6 مرداد 1391
خداوندا :
عزیزانی دارم
که رسمشان معرفت
است و یادشان صفای دل
پس آنگاه که دست نیاز به سوی
تو آرندپر کن ازآنچه در مرام خدایی داری
sara
ساعت14:53---5 مرداد 1391
salam besiyar ziba boood mesle hame va mesel hamishe .gif)
مريم 
ساعت14:14---5 مرداد 1391
نه تو می مــانی و نه انــدوه
... و نه هیچیـــــک از مردم ایــــن آبادی...
به حباب نگـــــران لب یک رود قســــم،
... و به کوتاهــــی آن لحظه شـــــادی که گذشت،
غصــــه هم می گــــذرد،
آنچنــــانی که فقط خاطــــره ای خواهـــد ماند...
لحظه ها عریاننــــد.
به تن لحظـــه خود، جامه انــدوه مپوشان هرگــــز..
"سهراب سپهري"
تبادل
لینک هوشمند
